James Lee Byars - The Perfect Kiss In het Muhka zijn we gaan kijken naar een tentoonstelling van James Lee Byars, dit was samen met de mensen van de!Kunsthumaniora. Alhoewel het niet de meest toegankelijke tentoonstelling was is dit toch degene die me is bijgebleven. Ik wil daarom proberen te zoeken waarom deze me zo aansprak en waar we deze in het kader van de module filosofie kunnen plaatsen. Hetgeen dat ik meteen opmerkte was de grootsheid van de tentoonstelling, het grote rotsblok die goud geschilderd was, het tapijt in de vorm van de mens, etc. Alhoewel dit deze voorwerpen fysiek heel groot waren waren dat niet de dingen die mij deze indruk het felste gaven. Zijn autobiografie was dat namelijk. Het was een zwarte muur waarop een projector een zwart beeld scheen en om de zoveel seconden zagen we even een klein mannetje tevoorschijn komen en direct terug verdwijnen. Het oneindig diepe zwart kwam over als een sublieme omgeving waarin de